Να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος της γνώσης και των εμπειριών. Οι συνοδοιπόροι σου λίγοι στην διαδρομή αυτή, αλλά εκλεκτοί.... " Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους." Νίτσε
Σάββατο 31 Μαρτίου 2012
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Ημέρα μνήμης....Νίκος Μπελογιάννης
Σαν σήμερα στις 29/3/1952 ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του Μπάτσης και Καλούμενος, εκτελούνται στου Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο Σωτηρία.
Μικρό αφιέρωμα στον άνθρωπο με το γαρύφαλλο...Βίντεο Άννα Ρεντζεπέρη
Κυριακή 25 Μαρτίου 2012
O ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
Έχουν γίνει πολλές μελέτες και έρευνες για την ζωή και το έργο του ποιητή της θάλασσας και των ναυτικών. Δεν φιλοδοξώ να κάνω μία ακόμη, θα ήταν ανώφελο. Θα προσπαθήσω μόνο να φωτίσω μερικές άγνωστες στον πολύ κόσμο πτυχές της προσωπικότητάς του και της ζωής του, βασισμένη πάντα σε αρχειακό υλικό της οικογενείας του.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Ν. ΚΑΒΑΔΙΑ - ΜΗΤΕΡΑ
ΑΔΕΡΦΙΑ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΦΙΛΟΙ
Κόλιας για τους φίλους του, και Μαυρής για την οικογένειά του, γεννήθηκε στην Μαντζουρία της πριν από εκατό χρόνια σε μια πλούσια οικογένεια. Από το 1914 βρέθηκε στην Ελλάδα. Εγκατεστημένοι οικογενειακώς στο Πασαλιμάνι, ξεκίνησε με τον πατέρα του τα πρώτα του ταξίδια. Μέχρι το 1929 εγκαταλείπει τα "χοντρά λογιστικά βιβλία" του γραφείου του πατέρα του που ήταν τροφοδότης πλοίων και μπαρκάρει ναύτης με το Άγιος Νικολαος. Το 1933 η οικογένεια μετακομίζει στην Κυψέλη και από τότε κάνει και την είσοδό του στην πνευματική ζωή της πρωτεύουσας.
Ο Καββαδίας με συναδέλφους του σε διάφορα μπάρκα...
Με τις ναυτικές του ιστορίες και περιπέτειες έγινε πολύ γρήγορα περιζήτητος στις λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές συντροφιές.
Με συντροφιά ο τρίτος από δεξιά
Στην πάνω φωτογραφία ο τρίτος από αριστερά, μικρόσωμος και με μουστάκι δίπλα στον Χόρν και στον Διονύση Παπαγιαννόπουλο που βλέπουμε καθιστό.
Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι ο Νίκος Καββαδίας δεν ασχολήθηκε με την πολιτική κι ότι σε όλες τις δύσκολες στιγμές της Ελλάδας, εκείνος ταξίδευε και έγραφε μόνο για την θάλασσα. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Από πολύ νωρίς εντάχθηκε στο ΕΑΜ των ναυτικών και αμέσω μετά στο ΕΑΜ των λογοτεχνών. Μερικά ποιήματά του που δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά της εποχής έχουν αυτό το θέμα. Το θέμα της αντίστασης. Όμως ποτέ δεν κυκλοφόρησαν σε ποιητική συλλογή κι ο ίδιος τα ονόμαζε Ανένταχτα.
Ἀθήνα 1943
Οἱ δρόμοι κόκκινες γιομάτοι ἐπιγραφὲς
τρανὰ τὴν ὥρα διαλαλοῦν τὴν ὁρισμένη.
Ἀγέρας πνέει βορεινὸς ἀπ᾿ τὶς κορφὲς
κι ἀργοσαλεύουνε στὰ πάρκα οἱ κρεμασμένοι.
Μὲς στὴν Ἀθήνα ὅλα τὰ πρόσωπα βουβὰ
καὶ περπατᾶν ἀργὰ στοὺς δρόμους «ἐν κινδύνῳ»
ὡς τὶς ἑφτὰ ποὺ θ᾿ ἀκουστεῖ «Σιστὰς Μοσκβὰ»
καὶ στὶς ὀχτὼ (βαλ᾿ τὸ σιγὰ) «Ἐδῶ Λονδίνο».
Φύσα ταχιὰ σπιλιάδα, φύσα βορεινή.
Γραῖγο μου κατρακύλα ἀπ᾿ τὴν Κριμαία.
Κατὰ τετράδας πᾶν στὸ δρόμο οἱ γερμανοὶ
κάτου ἀπὸ μαύρη, κακορίζικη σημαία.
Μήνα τὸ μήνα καὶ πληθαίνουν οἱ πιστοί,
ὥρα τὴν ὥρα καὶ φουντώνει τὸ μελίσι
ὡς τὴ στιγμὴ ποὺ μὲς στοὺς δρόμους θ᾿ ἀκουστεῖ
ἡ μουσικὴ ποὺ κάθε στόμα θὰ λαλήσει.
* Δημοσιεύτηκε στὸ παράνομο περιοδικὸ «Πρωτοπόροι»,
τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1943 μὲ τὸ ψευδώνυμο Ἀ. Ταπεινός.
«Τρέμω με την ιδέα του νοσοκομείου. Τουλάχιστον να περίμενε κάποιο σκυλόψαρο». Κι όμως, σε νοσοκομείο θα καταλήξει το 1975.
Ἀθήνα 1943
Οἱ δρόμοι κόκκινες γιομάτοι ἐπιγραφὲς
τρανὰ τὴν ὥρα διαλαλοῦν τὴν ὁρισμένη.
Ἀγέρας πνέει βορεινὸς ἀπ᾿ τὶς κορφὲς
κι ἀργοσαλεύουνε στὰ πάρκα οἱ κρεμασμένοι.
Μὲς στὴν Ἀθήνα ὅλα τὰ πρόσωπα βουβὰ
καὶ περπατᾶν ἀργὰ στοὺς δρόμους «ἐν κινδύνῳ»
ὡς τὶς ἑφτὰ ποὺ θ᾿ ἀκουστεῖ «Σιστὰς Μοσκβὰ»
καὶ στὶς ὀχτὼ (βαλ᾿ τὸ σιγὰ) «Ἐδῶ Λονδίνο».
Φύσα ταχιὰ σπιλιάδα, φύσα βορεινή.
Γραῖγο μου κατρακύλα ἀπ᾿ τὴν Κριμαία.
Κατὰ τετράδας πᾶν στὸ δρόμο οἱ γερμανοὶ
κάτου ἀπὸ μαύρη, κακορίζικη σημαία.
Μήνα τὸ μήνα καὶ πληθαίνουν οἱ πιστοί,
ὥρα τὴν ὥρα καὶ φουντώνει τὸ μελίσι
ὡς τὴ στιγμὴ ποὺ μὲς στοὺς δρόμους θ᾿ ἀκουστεῖ
ἡ μουσικὴ ποὺ κάθε στόμα θὰ λαλήσει.
* Δημοσιεύτηκε στὸ παράνομο περιοδικὸ «Πρωτοπόροι»,
τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1943 μὲ τὸ ψευδώνυμο Ἀ. Ταπεινός.
Στην τιμονιέρα του πλοίου Κυρήνεια το 1951 (επάνω)
Με τη νοσοκόμα του πλοίου στο ταξίδι για Αυστραλία
Αποχαιρετισμός στο Aquarium το 1974
Ο χαρακτήρας του Μαραμπού ήταν ανοιχτός, συγκρατημένα απαισιόδοξος, ανεξάρτητος και με μεγάλη φαντασία.
Με συντροφιά την Θεανώ Σουνά και με συντροφιά φίλων στο Πασαλιμάνι
Στην γυναίκα αυτήν έστειλε φλογερές ερωτικές επιστολές και μάλιστα αφιέρωσε ονομαστικά το ποίημα Φάτα Μοργκάνα που περιλαμβάνεται στην συλλογή Τραβέρσο που εκδόθηκε μετά τον θάνατό του.
Στη Θεανώ Σουνά
Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
κι ο άρρητος τόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,
που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.
Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.
Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.
Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
άγριο, ακαταμάχητο, απειλητικό,
ποτίζει τους αμρτωλούς που σ' αγαπήσαν.
Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,
δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ' τη Σαντορίνη.
Ο ασκός να ρέει, κι ο Απόλλωνας βοσκός
να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκορίνη.
Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.
Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.
Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια.
Μπροστά στην Πύλη δύο δαιμόνοι σπαθοφόροι
και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια.
*
Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.
Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο
όνομα. Εύα από την Κίο.
Η μάγισσα έχει τρεις κόρες στο Αμανάτι
και η τέταρτη είν' ένα αγόρι μ' ένα μάτι.
Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια,
όστρακα, λυσίκομες κοπέλες,
φίδια της στεριάς και δέντρα σάπια,
άρμπουρα, τιμόνια και προπέλες.
Νά 'χαμε το λίχνο του Αλαδίνου
ή το γέρο νάνο απ' την Καντώνα.
Στείλαμε το σήμα του κινδύνου
πάνω σε άσπρη πέτρα με σφεντόνα.
Δαίμονας γεννά τη νηνεμία.
Ξόρκισε, Allodetta, τ΄ όνομά του.
Λούφαξεν ο δέκτης του ασυρμάτου,
και φυλλομετρά τον καζαμία.
Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο.
Από τη συλλογή Τραβέρσο (1975)
Στο ίδιο μοτίβο γεμάτη ερωτισμό, κινείται και η επιστολή του στην γυναίκα αυτή.
Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
κι ο άρρητος τόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,
που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.
Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.
Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.
Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
άγριο, ακαταμάχητο, απειλητικό,
ποτίζει τους αμρτωλούς που σ' αγαπήσαν.
Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,
δόξα του κρύσταλλου, κρασί απ' τη Σαντορίνη.
Ο ασκός να ρέει, κι ο Απόλλωνας βοσκός
να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκορίνη.
Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.
Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.
Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια.
Μπροστά στην Πύλη δύο δαιμόνοι σπαθοφόροι
και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια.
*
Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.
Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο
όνομα. Εύα από την Κίο.
Η μάγισσα έχει τρεις κόρες στο Αμανάτι
και η τέταρτη είν' ένα αγόρι μ' ένα μάτι.
Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια,
όστρακα, λυσίκομες κοπέλες,
φίδια της στεριάς και δέντρα σάπια,
άρμπουρα, τιμόνια και προπέλες.
Νά 'χαμε το λίχνο του Αλαδίνου
ή το γέρο νάνο απ' την Καντώνα.
Στείλαμε το σήμα του κινδύνου
πάνω σε άσπρη πέτρα με σφεντόνα.
Δαίμονας γεννά τη νηνεμία.
Ξόρκισε, Allodetta, τ΄ όνομά του.
Λούφαξεν ο δέκτης του ασυρμάτου,
και φυλλομετρά τον καζαμία.
Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο.
Από τη συλλογή Τραβέρσο (1975)
Στο ίδιο μοτίβο γεμάτη ερωτισμό, κινείται και η επιστολή του στην γυναίκα αυτή.
Νίκος Καββαδίας - Ερωτικό γράμμα
Οπτικοποίηση Άννα Ρεντζεπέρη
Η αγάπη του Καββαδία για την θάλασσα τον έκανε να φοβάται τον θάνατο στη στεριά.
«Τρέμω με την ιδέα του νοσοκομείου. Τουλάχιστον να περίμενε κάποιο σκυλόψαρο». Κι όμως, σε νοσοκομείο θα καταλήξει το 1975.
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΚΕΡΙΝΩΝ ΟΜΟΙΩΜΑΤΩΝ ΠΑΥΛΟΥ ΒΡΕΛΛΗ
Απολαύστε ένα μαγευτικό ταξίδι στο παρελθόν της χώρας μας και στην ιστορία της μέσα από την αξιόλογη προσπάθεια του αείμνηστου Παύλου Βρέλλη, ιδρυτή του Μουσείου Ελληνικής Ιστορίας - Κέρινων ομοιωμάτων στο Μπιζάνι Ιωαννίνων!!!!
Πατήστε στον σύνδεσμο για ανακατεύθυνση...
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
Σάββατο 17 Μαρτίου 2012
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ
Το πραγματικό του επίθετο ήταν Ασημόπουλος. Ένας έντονα πολιτικοποιημένος άνθρωπος με κοινωνικές και πολιτικές ευαισθησίες που όμως δεν ανήκε σε κάποιον κομματικό χώρο...Στιχουργός, συνθέτης, τραγουδοποιός με την ιδιάιτερη φωνή του υπηρέτησε το ελληνικό ροκ αλλά βέβαια τραγούδησε και λαϊκά.
Γεννήθηκε το 1949 στην Θεσσαλονίκη και φοιτά στην Φιλοσοφική εκεί, αργότερα κατεβαίνει στην Αθήνα έχοντας ήδη ασχοληθεί ενεργά με το θέατρο...
Από το 1982 άρχισε να γράφει τραγούδια. Μάλιστα μελοποίησε και το ΟΥΛΑΛΟΥΜ, ποίημα του Γιάννη Σκαρίμπα...
Αφού πέρασε μια ζωή αμφιλεγόμενη, κατηγορήθηκε και οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο, πράγμα που επηρέασε πολύ αρνητικά την ψυχολογία του. Αυτοκτόνησε τον Μάρτη (σαν σήμερα) το 1988 και όλη του η περιουσία, τα τραγούδια του δηλαδή βγήκαν στην δισκογραφία μετά θάνατον...
Γεννήθηκε το 1949 στην Θεσσαλονίκη και φοιτά στην Φιλοσοφική εκεί, αργότερα κατεβαίνει στην Αθήνα έχοντας ήδη ασχοληθεί ενεργά με το θέατρο...
Από το 1982 άρχισε να γράφει τραγούδια. Μάλιστα μελοποίησε και το ΟΥΛΑΛΟΥΜ, ποίημα του Γιάννη Σκαρίμπα...
ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΝΑ ΡΕΝΤΖΕΠΕΡΗ
ΟΥΛΑΛΟΥΜ
ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ - ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ
Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ ΤΩΝ ΘΗΒΑΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΘΗΒΑ
O Ιερός Λόχος των Θηβών ήταν μια από τις κορυφαίες πολεμικές μονάδες που έδρασαν στην Αρχαία Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 379 π.Χ. από τον Γοργίδα την εποχή που η Θήβα αποτίναξε τη σπαρτιατική κυριαρχία και τον απάρτιζαν 150 ζευγάρια Θηβαίων οπλιτών που συνδέονταν μεταξύ του με δεσμούς φιλίας. Αυτό όμως σήμαινε κατά κάποιον τρόπο ότι ήταν δάσκαλοι και μαθητές! Ο ίδιος ο Φίλιππος λέει μετά τη μάχη στη Χαιρώνεια, να βρει καταστροφή όποιος υπονοεί κάτι άσεμνο για το τάγμα αυτό... πολλές φορές τα ζεύγη των οπλιτών ήταν πατέρας και υιός: "ἀπόλοιντο κακῶς οἱ τούτους τι ποιεῖν ἢ πάσχειν αἰσχρὸν ὑπονοοῦντες."
Πιθανολογείται πως το τάγμα του Ιερού Λόχου υπήρχε και σε παλαιότερη εποχή.
Στη συνέχεια αναδιοργανώθηκε και απέκτησε μέγιστη φήμη υπό τον Πελοπίδα.Με τον Επαμεινώνδα απέκτησε ένα ισχυρό όπλο, μια ισχυρή τεχνική αφού εισήγαγε πρώτος την τεχνική της λοξής φάλαγγας.
Καταστράφηκε ολοκληρωτικά στη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) από το ιππικό του Φιλίππου του Β΄.
ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑ - ΔΡΑΓΑΤΣΑΝΙ
Το 1821, 100 αλύτρωτοι Έλληνες, κυρίως ενθουσιώδεις νέοι και σπουδαστές, στη Μολδοβλαχία, ενώνουν τις δυνάμεις τους υπό τη διοίκηση του Υψηλάντη και συγκροτούν ένα σώμα που έγινε αληθινός θρύλος στην ελληνική ιστορία: τον Ιερό Λόχο. 100 άνθρωποι που ξεκίνησαν να πάρουν πάνω στις πλάτες τους την απελευθέρωση ενός ολόκληρου έθνους από τη σκλαβιά αιώνων σε μια κραταιά αυτοκρατορία. Πίστεψαν κι εκείνοι, όπως και άλλοι, διάσπαρτοι στην υπόδουλη χώρα, σε κάτι αδιανόητο, πίστεψαν ότι όλα μπορούν να γίνουν. Και το πιο αδιανόητο; Τελικά, αυτό που πίστεψαν, έγινε πραγματικότητα!
Η συγκρότηση του Ιερού Λόχου έγινε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και ξεκίνησαν από το Ιάσιο της Βλαχίας κηρύττοντας την επανάσταση εναντίων των Οθωμανών.
Η πρώτη μάχη τους με τον εχθρό ήταν στο Δραγατσάνι όπου και καταστράφηκαν.
Οι άνδρες του Ιερού Λόχου ήταν πεζοί και ιππείς εφοδιασμένοι με καραμπίνες και ξιφολόγχες. Έφεραν στολές, όπως γράφει και στην ιστορία του, ο ιστορικός Φιλήμων, που αποτελούσε μίγμα ελληνικής και ευρωπαϊκής στολής, από μαύρο ύφασμα, καλούμενοι εξ αυτού μελανοφόροι ή μαυροφόροι, φέροντας επίσης στο μαύρο πηλίκιο τρίχρωμο λοφίο, (ως εθνόσημο), κάτω από το οποίο υπήρχε η φράση Ελευθερία ή Θάνατος και το σήμα της νεκροκεφαλής με χιαστί οστά σαν σύμβολο της νίκης πάνω στον θάνατο.
ΕΛ ΑΛΑ ΜΕΪΝ
Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η "ελεύθερη" ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες, σχεδόν το σύνολο των ελληνικών πολεμικών πλοίων γραμμής και των πολεμικών αεροπορικών μοιρών που είχαν καταφύγει ομοίως στην Αίγυπτο.
Λόγω όμως του μεγάλου αριθμού των Ελλήνων αξιωματικών σε σύγκριση με τον αριθμό των απλών στρατιωτών, προτάθηκε η δημιουργία μιας ξεχωριστής μονάδας στρατού από εθελοντές αξιωματικούς, με καθήκοντα απλού στρατιώτη. Αυτή η πρόταση εγκρίθηκε από το διοικητή της Β' Ελληνικής Ταξιαρχίας. Κατά συνέπεια, τον Αύγουστο του1942 ιδρύθηκε ο Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων, στην Παλαιστίνη, με περίπου 200 εθελοντές. Αρχικά, η μονάδα οργανώθηκε ως Λόχος Πυροβολικού και προορίστηκε για να συμπτυχθεί με την Β' Ελληνική Ταξιαρχία. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1942, ο νέος διοικητής της μονάδας, συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες μετονόμασε τη μονάδα σε Ιερό Λόχο όπως λέγονταν κατά την αρχαιότητα ο Ιερός Λόχος Θηβών και ο Ιερός Λόχος της ελληνικής επανάστασης του 1821, όπου στην αγγλική γλώσσα έλαβε τον τίτλο "Sacred Company". Τον Απρίλιο, ο Ιερός Λόχος αποτελούσε μια δύναμη περίπου 1.000 ανδρών.
Λόγω όμως του μεγάλου αριθμού των Ελλήνων αξιωματικών σε σύγκριση με τον αριθμό των απλών στρατιωτών, προτάθηκε η δημιουργία μιας ξεχωριστής μονάδας στρατού από εθελοντές αξιωματικούς, με καθήκοντα απλού στρατιώτη. Αυτή η πρόταση εγκρίθηκε από το διοικητή της Β' Ελληνικής Ταξιαρχίας. Κατά συνέπεια, τον Αύγουστο του1942 ιδρύθηκε ο Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων, στην Παλαιστίνη, με περίπου 200 εθελοντές. Αρχικά, η μονάδα οργανώθηκε ως Λόχος Πυροβολικού και προορίστηκε για να συμπτυχθεί με την Β' Ελληνική Ταξιαρχία. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1942, ο νέος διοικητής της μονάδας, συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες μετονόμασε τη μονάδα σε Ιερό Λόχο όπως λέγονταν κατά την αρχαιότητα ο Ιερός Λόχος Θηβών και ο Ιερός Λόχος της ελληνικής επανάστασης του 1821, όπου στην αγγλική γλώσσα έλαβε τον τίτλο "Sacred Company". Τον Απρίλιο, ο Ιερός Λόχος αποτελούσε μια δύναμη περίπου 1.000 ανδρών.
Λ.Ο.Κ
Τα τμήματα του Ιερού Λόχου αποστρατεύθηκαν το 1945, αλλά τα έμπειρα κι εκπαιδευμένα στελέχη του αποτέλεσαν τον πυρήνα για την δημιουργία των Λ.Ο.Κ, σχηματισμός που υπάρχει μέχρι σήμερα. Οι ειδικοί καταδρομείς. Κυριακή 11 Μαρτίου 2012
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΣ ΧΑΤΧΗΜΙΧΑΗΛ
Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ ή Θεόφιλος Κεφαλάς ή Κεφάλας, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα (Βαρειά Μυτιλήνης, 1870 – Βαρειά Μυτιλήνης, 24 Μαρτίου 1934), γνωστός απλά και ως Θεόφιλος, ήταν μείζων λαϊκός ζωγράφος της νεοελληνικής τέχνης. Κυρίαρχο στοιχείο του έργου του είναι η ελληνικότητά του και η εικονογράφηση της ελληνικής λαϊκής παράδοσης και ιστορίας.
Η ζωή του ήταν πολύ δύσκολη εξαιτίας του κόσμου που τον χλεύαζε, επειδή κυκλοφορούσε φορώντας την παραδοσιακή φουστανέλα. Σε ηλικία περίπου δεκαοκτώ ετών εγκατέλειψε το οικογενειακό του περιβάλλον και εργάστηκε ως θυροφύλακας στο Ελληνικό Προξενείο της Σμύρνης. Εκεί έμεινε για μερικά χρόνια, πριν εγκατασταθεί στην πόλη του Βόλου, περίπου το 1897, αναζητώντας ευκαιριακές δουλειές και ζωγραφίζοντας σε σπίτια και μαγαζιά της περιοχής ενώ σήμερα σώζονται τοιχογραφίες που πραγματοποίησε εκεί. Τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Πήλιο.
Στην Μυτιλήνη, παρά τις κοροϊδίες και τα πειράγματα του κόσμου, συνεχίζει να ζωγραφίζει, πραγματοποιώντας αρκετές τοιχογραφίες σε χωριά, έναντι ευτελούς αμοιβής, συνήθως για ένα πιάτο φαγητό και λίγο κρασί.
Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ 8/3
Σήμερα 8/3 είναι η Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας. Η γυναίκα ζει και αγωνίζεται με το ίδιο πάθος που αγαπά και προστατεύει τους δικούς της, με την ίδια δύναμη που γεννά και αντρέφει τα παιδιά της, με την ίδια λαχτάρα και επιμονή που εργάζεται και μοχθεί για έναν κόσμο καλύτερο, για ένα αύριο πιο δίκαιο και ανθρώπινο σε έναν κόσμο πιο όμορφο. Το βίντεο είναι αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες του κόσμου που πασχίζουν καθημερινά να προσφέρουν ό,τι καλύτερο μπορούν στην ανθρωπότητα. Στις γυναίκες τις εργαζόμενες, τις μάνες, τις συντρόφους, τις ταλαιπωρημένες, τις αγωνίστριες της ζωής, τις επιστήμονες, τις διανοούμενες, τις γυναίκες είδωλα, που με την πολυχρωμία τους ομορφαίνουν τον γκρίζο κόσμο μας.
ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΝΑ ΡΕΝΤΖΕΠΕΡΗ - Η ΖΩΗ ΕΊΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ - ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ
ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΝΑ ΡΕΝΤΖΕΠΕΡΗ - Η ΖΩΗ ΕΊΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ - ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ
Σάββατο 3 Μαρτίου 2012
4/3 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ....
«Τρομερός είναι ο θυμός ενός λαού που
μουρμουρίζει. Βαρύ χρέος, που πληρώνεται
με δημόσιες κατάρες.»
ΑΙΣΧΥΛΟΣ
1912: Οι σουφραζέτες πραγματοποιούν
πορεία στους δρόμους του Λονδίνου και
σπάνε κάθε παράθυρο που βρίσκουν στο
διάβα τους, επειδή η αγγλική κυβέρνηση δεν
τους χορηγεί δικαίωμα ψήφου.
1904: Γεννήθηκε ο Ηλίας Βενέζης,
συγγραφέας και ακαδημαϊκός.
ΜΙΛΗΣΕ ΜΟΥ Β. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου με ένα καινούργιο βίντεο από τον αγαπημένο μου Βασίλη Παπακωνσταντίνου....Πάντα μοναδικός!!!!
ΜΙΛΗΣΕ ΜΟΥ
ΒΙΝΤΕΟ ΑΝΝΑ ΡΕΝΤΖΕΠΕΡΗ
Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012
ΜΑΡΤΙΟΣ 2012
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ!!
Ο μήνας προάγγελος πολλών αλλαγών...Ο ευαγγελιστής που φέρνει την χαρμόσυνη είδηση της αναγέννησης της φύσης, ο Μάρτιος είναι πλέον στο κατώφλι μας!!!! Καλωσορίστε τον λοιπόν όπως του πρέπει. Φορέστε το πιο όμορφο χαμόγελό σας, κρατήστε ένα μπουκέτο λουλούδια στην ψυχή σας και προχωρήστε με ανάλαφρο σχεδόν χορευτικό βήμα μέσα στην μέρα σας....Μην ξεχάσετε να φορέσετε και το σήμα κατατεθέν του...Το Μαρτίτσι, για να μην ξεχάσουμε να χαϊδέψουμε το παιδί που φωλιάζει στην καρδιά μας....Καλόν μήνα και καλή Άνοιξη λοιπόν !!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)