ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ ΤΩΝ ΘΗΒΑΙΩΝ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΘΗΒΑ

O Ιερός Λόχος των Θηβών ήταν μια από τις κορυφαίες πολεμικές μονάδες που έδρασαν στην Αρχαία Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 379 π.Χ. από τον Γοργίδα την εποχή που η Θήβα αποτίναξε τη σπαρτιατική κυριαρχία και τον απάρτιζαν 150 ζευγάρια  Θηβαίων οπλιτών που συνδέονταν μεταξύ του με δεσμούς φιλίας. Αυτό όμως σήμαινε κατά κάποιον τρόπο ότι ήταν δάσκαλοι και μαθητές! Ο ίδιος ο Φίλιππος λέει μετά τη μάχη στη Χαιρώνεια, να βρει καταστροφή όποιος υπονοεί κάτι άσεμνο για το τάγμα αυτό... πολλές φορές τα ζεύγη των οπλιτών  ήταν πατέρας και υιός: "ἀπόλοιντο κακῶς οἱ τούτους τι ποιεῖν ἢ πάσχειν αἰσχρὸν ὑπονοοῦντες." 

Πιθανολογείται πως το τάγμα του Ιερού Λόχου υπήρχε και σε παλαιότερη εποχή. 

Στη συνέχεια αναδιοργανώθηκε και απέκτησε μέγιστη φήμη υπό τον Πελοπίδα.
Με τον Επαμεινώνδα απέκτησε ένα ισχυρό όπλο, μια ισχυρή τεχνική αφού εισήγαγε πρώτος την τεχνική της λοξής φάλαγγας. 
Καταστράφηκε ολοκληρωτικά στη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.) από το ιππικό του Φιλίππου του Β΄. 

ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑ - ΔΡΑΓΑΤΣΑΝΙ

Το 1821, 100 αλύτρωτοι Έλληνες, κυρίως ενθουσιώδεις νέοι και σπουδαστές, στη Μολδοβλαχία, ενώνουν τις δυνάμεις τους υπό τη διοίκηση του Υψηλάντη και συγκροτούν ένα σώμα που έγινε αληθινός θρύλος στην ελληνική ιστορία: τον Ιερό Λόχο. 100 άνθρωποι που ξεκίνησαν να πάρουν πάνω στις πλάτες τους την απελευθέρωση ενός ολόκληρου έθνους από τη σκλαβιά αιώνων σε μια κραταιά αυτοκρατορία. Πίστεψαν κι εκείνοι, όπως και άλλοι, διάσπαρτοι στην υπόδουλη χώρα, σε κάτι αδιανόητο, πίστεψαν ότι όλα μπορούν να γίνουν. Και το πιο αδιανόητο; Τελικά, αυτό που πίστεψαν, έγινε πραγματικότητα!

Η συγκρότηση του Ιερού Λόχου έγινε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και ξεκίνησαν από το Ιάσιο της Βλαχίας κηρύττοντας την επανάσταση εναντίων των Οθωμανών. 

Η πρώτη μάχη τους με τον εχθρό ήταν στο Δραγατσάνι όπου και καταστράφηκαν.  

Οι άνδρες του Ιερού Λόχου ήταν πεζοί και ιππείς εφοδιασμένοι με καραμπίνες και ξιφολόγχες. Έφεραν στολές, όπως γράφει και στην ιστορία του, ο ιστορικός Φιλήμων, που αποτελούσε μίγμα ελληνικής και ευρωπαϊκής στολής, από μαύρο ύφασμα, καλούμενοι εξ αυτού μελανοφόροι ή μαυροφόροι, φέροντας επίσης στο μαύρο πηλίκιο τρίχρωμο λοφίο, (ως εθνόσημο), κάτω από το οποίο υπήρχε η φράση Ελευθερία ή Θάνατος και το σήμα της νεκροκεφαλής με χιαστί οστά σαν σύμβολο της νίκης πάνω στον θάνατο.

ΕΛ ΑΛΑ ΜΕΪΝ

Μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα τον Απρίλιο-Μάιο του 1941, η "ελεύθερη" ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στην Αίγυπτο και άρχισε να ανασυγκροτεί εκεί τις στρατιωτικές μονάδες, σχεδόν το σύνολο των ελληνικών πολεμικών πλοίων γραμμής και των πολεμικών αεροπορικών μοιρών που είχαν καταφύγει ομοίως στην Αίγυπτο.
Λόγω όμως του μεγάλου αριθμού των Ελλήνων αξιωματικών σε σύγκριση με τον αριθμό των απλών στρατιωτών, προτάθηκε η δημιουργία μιας ξεχωριστής μονάδας στρατού από εθελοντές αξιωματικούς, με καθήκοντα απλού στρατιώτη. Αυτή η πρόταση εγκρίθηκε από το διοικητή της Β' Ελληνικής Ταξιαρχίας. Κατά συνέπεια, τον Αύγουστο του1942 ιδρύθηκε ο Λόχος Επιλέκτων Αθανάτων, στην Παλαιστίνη, με περίπου 200 εθελοντές. Αρχικά, η μονάδα οργανώθηκε ως Λόχος Πυροβολικού και προορίστηκε για να συμπτυχθεί με την Β' Ελληνική Ταξιαρχία. Στις 15 Σεπτεμβρίου του 1942, ο νέος διοικητής της μονάδας, συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες μετονόμασε τη μονάδα σε Ιερό Λόχο όπως λέγονταν κατά την αρχαιότητα ο Ιερός Λόχος Θηβών και ο Ιερός Λόχος της ελληνικής επανάστασης του 1821, όπου στην αγγλική γλώσσα έλαβε τον τίτλο "Sacred Company". Τον Απρίλιο, ο Ιερός Λόχος αποτελούσε μια δύναμη περίπου 1.000 ανδρών. 

Λ.Ο.Κ

Τα τμήματα του Ιερού Λόχου αποστρατεύθηκαν το 1945, αλλά τα έμπειρα κι εκπαιδευμένα στελέχη του αποτέλεσαν τον πυρήνα για την δημιουργία των Λ.Ο.Κ, σχηματισμός που υπάρχει μέχρι σήμερα. Οι ειδικοί καταδρομείς.