Η αλήθεια μας

ΞΥΛΟΥΡΗΣ-ΠΩΣ ΝΑ ΣΩΠΑΣΩ

Ποιο είναι εκείνο το καλοφτιασιδωμένο προσωπείο που αναγκάζει τους ανθρώπους να κρύβουν τα πραγματικά τους συναισθήματα; Τι είναι αυτό που μας δημιουργεί τύψεις και ενοχές για τον θυμό μας, την απέχθειά μας, γενικά για όλα τα αρνητικά συναισθήματά μας; 
Μήπως μια διαστρεβλωμένη άποψη που μας θέλει μόνο αμαρτωλούς και μη αποδεκτούς όταν αμφισβητούμε ή όταν δεν εκφραζόμαστε με υποκριτική ευγένεια απέναντι στους άλλους; Εκείνη η κακώς εννοούμενη ηθική του να είμαστε μειλίχιοι και αβροί σε κάθε είδους ανοησία; Ή μήπως η ηθική της στραμμένης παρειάς απέναντι σε κάθε είδους προσβολή ή χτύπημα; 
Μάθαμε από τους καλούς Έλληνες γονείς μας το βλέπε, άκου, σώπα. Μάθαμε από την Εκκλησία μας το αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν. Όμως διανοηθήκατε ποτέ ότι ουσιαστικά πρώτα έρχεται το " ως εαυτόν"; Αν δεν αγαπήσουμε, χαϊδέψουμε, κανακέψουμε τον εαυτό μας, πως μπορούμε να αγαπήσουμε κάποιον που βρίσκεται έξω από αυτόν; 
Μας έμαθαν την υπομονή, την καρτερία και τη συγχώρεση αλλά τους διέφυγε και από γονείς και από δασκάλους, η διεκδίκηση, η απαίτηση όλως όσων θεωρούμε ότι αξίζει ο υπέροχος εαυτός μας. Μας μετέτρεψαν σε οσφυοκάμπτες και συμπλεγματικούς που πάσχουν από την αποδοχή των άλλων και μπορούν να προβούν σε οποιαδήποτε αναξιοπρεπή πράξη, προκειμένου να είναι αποδεκτοί-αγαπητοί στους άλλους. Μια ζωή μισή στην ουσία μας έμαθαν να ζούμε γιατί αν δεν αποδεχόμαστε τον μισό εαυτό μας τότε είναι σαν να απορρίπτουμε τη μισή ζωή μας. 
Μας έμαθαν να θεωρούμε ακραίο κάθε τι που δεν ταιριάζει με τις μικροαστικές συνήθειές μας, κάθε τι που μας βγάζει από τα στενά και περιχαρακωμένα πλαίσιά μας. Δεν μας έμαθαν ότι η αλογόμυγα μας κρατά ξύπνιους και σε εγρήγορση με το να γίνεται ενοχλητική. 
Όμως έχουμε κι εμείς μερίδιο ευθύνης. Το "δεν μου έμαθαν" είναι αποδεκτό μέχρι κάποια μικρή ηλικία. Από κάποιο σημείο και ύστερα οφείλουμε κι εμείς να μάθουμε. Να αναζητήσουμε την αλήθεια κάνοντας την ηρωική μας έξοδο από το ασφαλές κλουβί της καλοσύνης μας. Η κοινωνία δεν προχώρησε από το σφάξε με πασά μου να αγιάσω αλλά από λιοντάρια και μπροστάρηδες που πήραν την αλήθεια και την έκαναν παντιέρα ανεμίζουσα, αποτινάσσοντας την υποκρισία την κοινωνική και σηκώνοντας τα μανίκια για δουλειά και μόχθο και κάματο και προσπάθεια να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι και να κάνουν τον κόσμο μας λιγότερο ασφυκτικό και ανούσιο. 
Άννα Ρεντζεπέρη