Η ΚΟΡΗ ΦΡΑΣΙΚΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Μια επίσκεψη στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο πριν χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την γέννηση μιας μεγάλης αγάπης μου. Αυτής, προς τα αρχαϊκά αγάλματα που απεικονίζουν νέες (κόρες) και νέους (κούρους), που συνήθως χρησιμοποιήθηκαν ως αγάλματα ταφικών μνημείων τα οποία  ανήκαν σε νέους ανθρώπους. Δεν είναι μόνο η "προσωπική" ιστορία κάθε αγάλματος που συγκινεί, αλλά οι αξίες και το πρότυπο ομορφιάς, μιας εποχής, όπου το ωραίο δεν θα μπορούσε να διαχωριστεί από το αγαθό. 

Η αρχαϊκή περίοδος (800 – 476 π.Χ) στην γλυπτική χαρακτηρίζεται από στατικότητα που έξαφνα διακόπτεται από την προβολή του ενός ποδιού των αγαλμάτων προς τα εμπρός ή το λύγισμα των χεριών. Είναι ελαφρώς χαμογελαστά, με εκείνο το χαμόγελο της πληρότητας, σε μια Αθήνα που δημιουργούσε το μεγαλείο της.

Η κόρη Φρασίκλεια, είναι φτιαγμένη από Παριανό μάρμαρο και απεικονίζει μια έφηβη της αρχαϊκής περιόδου. Χρονολογείται γύρω στο 540 π.Χ.

Το μειδίαμα δηλαδή το αμυδρό χαμόγελό της είναι δείγμα σοφίας, σύνεσης, αιδημοσύνης, μέτρου και εσωτερικότητας. Η κόμη της είναι περιποιημένη με περίτεχνο χτένισμα και οι πλόκαμοι αγγίζουν με χάρη τους ώμους της.

Η κορμοστασιά και το ένδυμα της κόρης, είναι γεμάτα υπερηφάνεια, χωρίς να φτάνει την σημερινή αλαζονεία που κραυγάζει απελπισμένη: " κοιτάξτε και θαυμάστε με, εδώ είμαι". Η κόρη στέκεται σιωπηλή και αγέρωχη αναδεικνύοντας μια σιλουέτα γεμάτη χάρη και θηλυκότητα, με αναλογίες καταπληκτικά φυσιολογικές.

Η στάση της είναι γλυκιά και χαριτωμένη. Φοράει μακρύ χιτώνα, που τον ανασηκώνει ελαφρά με το δεξί της χέρι και στο άλλο κρατάει κοντά στο στήθος της ένα άνθος λωτού.

Η αισθητική αναδεικνύει και τον βαθύτερο πολιτισμό μας. Την κουλτούρα μας, την αγωγή μας, την παιδεία μας, αλλά και την ψυχική μας ισορροπία. Η Φρασίκλεια είναι όμορφη, γιατί είναι και εσωτερικά όμορφη. Εκφράζει γυναικείες αξίες και αρχές που ίσως έχουν ξεχαστεί στις ημέρες μας. Στα χρόνια εκείνα η ομορφιά ήταν δωρική, λιτή, απέριττη, απαλλαγμένη από τον φόρτο της πολυτέλειας. Ακόμη και αυτός ο Παρθενώνας είναι οικοδομημένος σε δωρική βάση, σε κίονες, δηλαδή, δωρικού ρυθμού. Άδικα λοιπόν, όπως θα έλεγε κι ένας μεγάλος δάσκαλος, ο Δημήτρης Λιαντίνης, τον θεωρούν Ιωνικού ρυθμού.

Αν βρεθείτε στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, εκεί στην Πατησίων, την παλιά μου γειτονιά, μην ξεχάσετε Κόρη Φρασίκλεια. Σταθείτε και θαυμάστε την και αν θυμηθείτε, δώστε της και τα δικά μου χαιρετίσματα που βρίσκομαι μακριά και αφήστε την να σας συστηθεί.

Επιγραφή:   Σήμα Φρασίκλειας,| κόρη κεκλήσομαι,| αιεί αντί γάμου | παρά Θεών τούτο | λαχουσ' όνομα Αριστίων Πάρι[ος μ' επ]ό[ε]σε (Μτφ.: Μνήμα της Φρασίκλειας, θα καλούμαι κόρη για πάντα, αφού αντί για γάμο οι θεοί αυτό το όνομα μου όρισαν. Με έφτιαξε ο Αριστίων ο Πάριος)

	Διαστάσεις:	Ύψος: 2,115 μ.